Terug in Vancouver

Na kleine twee weken zijn we terug in Vancouver. Het waren aangename dagen, maar fysisch toch nog zwaar. Ik ben dan wel niet meer hoog gegaan  maar de steile stukken op en neer volgden elkaar op. Ook de wandelingen waren hevig omhoog: from sea to sky... De snurkende man kwam pas om 5h ´s morgens naar de kamer en begon onmiddellijk te snurken. Ik stond dus vroeg op en arriveerde rond 14h in Squamish. Op de camping hadden ze de dag eerder berenbezoek gekregen. Op de late avond wou ik nog de Chief beklimming doen, een viewpoint van 600 m hoogteverschil, maar ik besloot dit dan toch de volgende dag te doen (was donker aan het worden). Dit betekende wel dat ik dan toch niet de skilift naar boven zou nemen, gezien je van de ´Chief´ verder omhoog kan wandelen, na wel eerst 300 m opnieuw te dalen... Volgende ochtend vroeg op om misschien een beer te zien, maar ´t was niets. Wel was ik zo alleen op de Chief in de vroege ochtend en het zicht was er wel prachtig. Verder naar boven en zoveel touw en ketting om te klimmen heb ik nog niet gehad, het was dan ook echt steil. Er was wat onduidelijkheid omtrent het laatste vertrekmoment van de skilift omlaag, maar er was live-muziek in de cafetaria en dus kon ik verder wandelen tot 21h. Dus beslist om toch nog richting een bergpiek te wandelen. Daar ben ik niet geraakt maar zat zo wel ongeveer op de ´ridge´, rond 1300 m hoog met nog mooiere vergezichten en 13 uur gewandeld... Stukje in donker moeten terugfietsen naar camping en op ´t laatste nog een steek van een wesp vermoedelijk. Mijn onderarm zwelde lelijk op, maar de volgende ochtend al iets beter. Dan terug en in Horseshoe Bay richting Gibsons met de ferry Dit is vasteland, maar gezien de bergen soms zo steil zijn net naast de zee  zijn er dus in sommige delen geen wegen. Lekker gegeten en verder tot Roberts Creek waar ik zou kamperen. Op het strandje in de verte walvissen gezien. Op aanraden van een ´speciale´ oudere vrouw, nog naar een bos gereden waar veel beren zouden zitten. Zou wel tof zijn om walvissen en beren in één dag te zien, maar opnieuw geen beer... Volgende ochtend net iets te lang gekletst met die vrouw en net orca´s dicht bij de kustlijn ´gemist´. Wel opnieuw walvissen, die voor mij verkeerde kant wegzwommen. Toch nog een eindje teruggefietst. Die dag daarom niet meer verder geraakt dan Halfmoon Bay, maar de hellingen zijn dus echt steil. In de ganse reis nooit zoveel op mijn kleinste versnellingen moeten fietsen. Was wel speciale nacht, want alleen op die camping in het bos. Volgende dag met twee ferryvaarten tot in Comox op Vancouver Island (Kin Beach provinciale park) en ook walvissen gezien (dus 3 dagen na elkaar!). De volgende dag na een nacht met regen richting Campbell River, waar vrienden wonen van mijn zus. Ik ben er supertof onthaald en mocht er overnachten in hun huis. Na vele maanden dus in een huis, met eigen (logeer)kamer. De volgende dag Campbell River bezocht, meer specifiek de bossen nabij de stad waar beren zouden zitten (langs rivieren waar nu de zalmen terug van uit zee de rivier opzwemmen met duizenden). En jawel, na bijna 2 maanden nog eens een beer gezien, ik zeer tevreden uiteraard. Ik had beslist om niet meer tot in uiterste noorden van Vancouver Island of naar de westkant te fietsen. Dan zat ik anders 3 dagen heen en terug nog enkel op de fiets. Ik zou Stratcona Provincial Park bezoeken op één dag fietsen van Campbell River en er een grote wandeling doen. Dit zijn opnieuw echte bergen met zelfs gletsjers (dat wist ik niet). Dus toch nog eens naar de bergen de volgende dag, met af en toe een kleine wandeling onderweg. Dan de wandeling opnieuw steil naar boven tot je op de ´ridge´ bent waar het dan minder steil naar boven gaat. En net daar opnieuw een beer gezien. Ook het uitzicht was fantastisch want het was weer perfect helder weer. De wandeling was normaal 4 uur heen, maar je kon verder. Na bijna 6 uur ben ik omgekeerd, dus het was toch opnieuw 11 uur wandelen (maar nu dus echt de laatste keer op deze reis).  Volgende dag terug naar Campbell River met een klein stukje door dichte rook. Ook op Vancouver Island zijn er bosbranden.  In Campbell kon ik nog twee nachten verblijven bij de vrienden van mijn zus. Linda, Vern, Patti en John, super merci voor de gastvrijheid en de lekkere maaltijden. John vaarde mij zelfs naar Quadra Island dat ik zo ook kort kon bezoeken. Vanaf het water waren de zichten op de bergen in de ochtend ook gewoon prachtig. We zagen zeeleeuwen en een walvissplash ver weg. Op volle zee was het water al redelijk ontstuimig. Na twee nachten in een zacht bed, vertrok ik voor een laatste keer richting een camping. Waar ik kon, stopte ik langs het water om zeedieren te zien. Na een laatste bivitentnacht nog een ommetje naar Moorsbay Provincial Park, waar ik nog rivierotters, zeeleeuwen en opnieuw een walvissplash zag (wel zeer ver weg van de kust). Opnieuw met vele pijnlijke korte hellingen, voor we Nanaimo binnenreden. Daar vertrok de ferry naar Horseshoe Bay en de cirkel was rond. De laatste 30 km naar Vancouver in de gietende regen. Maar dit deerde niet, want ik verbleef opnieuw in de jeugdherberg hier voor drie nachten. Vandaag was het al opnieuw mooi weer. Gelukkig, want ik moest mijn kartonnen doos ophalen in de fietswinkel en dat was toch half uurtje stappen. Met regen zou die doos een papierpapje  zijn geworden... In het zonnetje mijn fiets gedemonteerd (die zit er in!), tentje gedroogd en ondertussen de was gedaan. Morgen een stadsdag (met de bus ipv met de fiets) en dan overmorgen het vliegtuig op richting Amsterdam waar Annelies en Thijs me zullen oppikken. Dit weerzien wordt ook wel een hoogtepunt van de reis, een bijzonder moment...