Van Sequoia NP naar jawel Los Angeles

We verklappen het maar meteen, maar het fietserke zit in LA (de foto's waren toch al gisteren 'gepubliceerd'). We hebben veel kilometerkes gereden...
 De eerste dag de vallei in en altijd maar rechtdoor, door kilometers velden van sinaasappels, mandarijnen, amandel en dus geen een kilometer, 10 kilometer, maar 100 km (te zot hoe uitgestrekt, maar alles in VS is 'big' or 'not'). Die dag vermoedelijk een van mijn langste dagtochten gedaan, nl 160 km. Uiteindelijk belandt bij een amandelboer en daar een plaatsje gekregen met water, dus wat moet je meer hebben. Eigenlijk wou ik nog geraken bij een meer maar het werd te laat. De volgende dag wou ik het meer dan toch eens zien, dus kleine omweg (meer was nu niet zoveel soeps), Dan zou ik de kust bereiken via highway 33 maar bij laatste afslag daar naar toe stond '33 closed'. Ik wou niet het risico nemen, dus beslist verder zuidwaarts te fietsen achter de bergketen (wind zat goed dus aan 30 per uur goed uurtje doorgereden). Zo wel een ongewenst ommetje van 40 km om te ko;en aan de highway number 5, een zeer druk ding. Niemand had er ooit een fietser op zien rijden, dus zocht ik alternatieven. En onze Google Maps stuurde me de velden in met zicht op een steile weg. Dat viel dik tegen, door zandige wegen, over een hekken moeten geraken. Het begon al wat laat te worden en ik belandde uiteindelijk langs een kanaal (eigenlijk ook al normaal 'no trespassing'). Toen zag ik in de verte twee personen zitten met twee fietsen. En jawel Edwin-geluk noem ik het. Die mensen, Matt en Suzanne woonden in het dorp/stadje waar ik liefst die dag nog zou geraken. Ze wouden me wel meenemen (gelukkig waren ze er met twee auto's dus mijn fiets kon net in de koffer onder de andere fiets). Dus dan toch op de highway 5, maar in een auto... En mooier kon het niet worden, ik mocht er kamperen bij Suzanne en mocht ook in bad bij haar. Die avond nog bij de buur (Marc thanks) soep (dus volle maaltijd), super goeie rode wijn en discuteren over onze planeet (zij leerden over Westvleteren en onze staatsstructuur : ) De volgende dag na 'energiewater' meegekregen te hebben van Suzanne verder richting LA. Ze wisten een alternatief voor de 5 en dat werd de Old Ridge Road. Het was de slechtste weg die ik al deed, dus ons fietske werd getest (en geslaagd), zeker het eerste deel was eigenlijk of-road). Maar op een 4x4 en een moto na was ik er alleen. Dan naar beneden richting Santa Monica. Eigenlijk was ik op zo'n 4 muur van de guesthouse waar ik nu verblijf, maar ik moest er pas de dag nadien zijn. Dus ik besloot naar een kamping te gaan zo dicht mogelijk bij Malibu (een campingeigenares had gezegd dat ik dit wel eens moest bekijken...). Google Maps zond ons weer over privaat terrein deze keer twee gesloten hekkens over), maar het was niet te doen, dus gestrand in een klein canyonnatuurreservaat. Het was er wel prachtig. Een probleem was wel dat ik die 2 uur terug moest naar de baan en ik weet dat de 'farmers' om 6 uur beginnen. Dus om 4 uur opgestaan, de twee hekkens over en effectief aan de laatste brug 'no trespassing' om 6h08 en de een na de andere 4x4 kwam aangereden om de dagarbeid te starten... Dan via een echte weg dit kleine bergketentje over (pittig) en ik zat in de buitenwijken van LA. Het aantal sportwagens die passeerden stegen. Om Malibu te bereiken moest ik nog een pas over, ook ... pittig uiteraard. Maar het was de moeite en dan naar beneden tot in Malibu (Westende voor mensen met Porche) en dan langs de befaamde highway nr one richting stad. Je moest er echt je plaats veroveren op de weg tot uiteindelijk aan de grens van het enorme strand van LA met 4 m brede 'bike lane'. Uw fietserke opnieuw emoioneel en blijkbaar gelukkig (zeldzame selfie is het bewijs), maar het had toch zweet (veel) en tranen gekost om daar te geraken. Om daar zo met mijn Gents fiets te rijden was toch speciaal. Maar ik was er nog niet, nog 18 miles naar de guesthouse. 15 kilometer loodrecht vanaf het strand de Boulevard Nice afgereden, onwezenlijk om uiteindelijk te arriveren hier op Boulevard Hollywood. Was redelijk doodop (die dag ook 140 km en dus twee passen). Douche en toevallig 'free drinks', dus ben alvast wakker geworden in het correcte stapelbed van de dorm (wodka,gin en om af te sluiten whiskey zijn te combineren op een avond : ) Gisteren heb ik echter de fiets niet aangeraakt en slechts twee blokken verder gewandeld om eten (een echte recuperatiedag dus). Vandaag opnieuw op de fiets naar een Trek-bike winkel waar ik er mijn remmen (succesvol jawel) heb vervangen en dan als een dartelend vlindertje (zonder 20 kg bagage) gezwind laverend naast de auto's op Sunset Boulevard, Beverly Hills, Mulholland Drive en Hollywood Hills (eassy 48 km vandaag dus). Nu opnieuw free drinks, dus ik stop ermee...