Mooie diverse bossen in de bergen van NSW

16 april 2018 - Bellingen, Australië

Dag iedereen,

Na 5 dagen bergen en bossen (waaronder enkele prachtige UNESCO werelderfgoedpareltjes) opnieuw aan de kust om te bekomen... Daarnet 7h30 ontbijt op het strand (met duinen op de achtergrond waarin parkieten rondvliegen en hogerop een visarend rondcirkelt), 8h30 een groepje dolfijnen spelen in de `waves`, 9h30 zelf een plonske (spijtig genoeg maar enkele minuten; wegens mijn koude-allergie kan ik bij deze zee-temperatuur van 22 graden niet langer in het water blijven...). En 10h30 naar de bib... Mijn volledig `veel te groots` wandelplan is wederom volbracht, dank zij enkele gouden liftmomenten. Eerst naar Dorrigo NP, waar ik snel in de ochtend ben geraakt en daardoor een kleine kangoeroesoort heb gespot. Dit was echt een heel mooi bos. Vervolgens verder geraakt tot in het New-England NP (dank zij een boom`logger`, tja...). De volgende ochtend lookout Point met prachtige zonsopgang en nog veel gewandeld, maar dan toch beslist om park uit te wandelen. Ging redelijk vlot en om 15h nog een gouden lift van een Zwitser die net nog vlug het Casle Rock NP wou bezoeken en de hoogste piek beklimmem (na 7 uur rijden uit de out-back), net toevallig ook wat ik plande te doen. Dus met twee geklommen en beloond met mooie zichten en kangoeroe`s. DAn nog even naar de Ebor-Falls: amai ik heb er al veel gezien, maar deze zijn buitengewoon prachtig. Hij bracht me dan nog naar een camping naast de `grote weg` zodat ik de volgend ochtend snel kon starten met liften. En dat plan heeft gewekt. Ik was al vlug op de `dirty road` richting laatste park Guy Fawkes River NP, maar wel 35 km tot aan de grens (dus ver weg te voet...) om er een vogelbekdier misschien te zien... En wie passeert daar toevallig (1 x per week of twee weken), jawel de parkwachters die net op mijn campingplaats het gras gaan afrijden. Zo was ik al om 11h ter plaatse en ben ik nog de canyon afgedaald op zoek naar het beestje, maar niets gezien. Omdat ik 40 km van de weg was, moest ik al de volgende dag vertrekken. En effectief op 7 uur wandelen niemand gezien op 1 auto na die de andere richting uitreed... en net op `t laatste van de dag nog een echidna gezien (naast vogelbekdier, het enige zoogdiertje dat ook eieren legt). De laatste ochtend nog 3 uur (na een kort maar hevig onweer in de nacht) tot aan de weg, waar voor de eerste keer een Aboriginal stopte om me mee te nemen tot de stad Grafton, waarna ik wijselijk besloot om enkele dagen `uit te rusten` en te genieten aan de kust.... Op deze wijze zijn we weer wat opgeschoven richting noorden en bereik ik binnenkort de zuidelijke grens van de provincie Queensland...

Foto’s

3 Reacties

  1. Marion:
    17 april 2018
    Het blijven straffe verhalen, ik leed ze met be- en verwondering. Zo ontdek ook ik den stukje van de wereld dat ik anders nooit te zien zou krijgen. Waarvoor dank ;-)
    Marion
  2. Karin:
    20 april 2018
    Hallo Edwin ... Het geluk lacht je toe onderweg!! Bedankt voor je verhalen en veel geluk en plezier de komende dagen ...🍀🍀🍀
  3. Annelies en Thijs:
    22 april 2018
    Dag papa, we sturen jou groetjes van bij ons, waar het een zomerweertje is! Tot de volgende Skype!
    Thijs en Annelies