Van Cooktown terug in Cairns

In Cooktown wat `gelummeld` en twee nationale parken bezocht. De tweede dag was toch een volledige dag doorstappen naar verschillende zichtpunten en de Australische versie van Mount Cook (420 hoog en dus meer dan 3000 minder dan de Nieuw-Zeelandse versie). De volgende dag naar Cedar Bay NP en dat was meteen raak: een van de zwaarste tochten die ik al deed. Moeilijk te vinden track in een echt tropsch bos, met driemaal de rivier oversteken (en dus wandelschoenen uit en Teva`s aan), en dan die verschrikkelijke `wait-a-while`palmstengels waar je aan blijft haken (aiaia). Eigenlijk ben ik nog redelijk heelhuids uit dat bos gekomen (op enkele schrammen na) en dit na 6 uur zwoegen tot ik mijn tentje oipzette en dan 5 uur terug (haja ik wist de weg nu). Een tweede dingo gezien en dus eerste keer in het groene bos, mooi zo`n oranje `hond` in een flits. Voor de eerste keer wilde varkens (zijn eigenlijk een pestsoort) en wat boomkikkertjes. Opnieuw een liftgeluk, want redelijk snel terug op de weg een lift tot Cape Tribulation via Bloomfield Dirt Road. Velen huren een wagen om deze moeilijke rit `voor het abvontuur` te maken en het was wel fantastisch (met hellingspercentages tot 22% en zeer mooie zichten naast de Bloomfield River, bijna net naast het strand, doorheen de tropische bossen. In Cape Tribulation vele nachtwandelingen gedaan net na donker, om 01h s nachts en in vroege ochtend. Een bush rat een white tailed giant rat gezien, maar geen superzeldzame beestjes, en ook geen casouari-vogel. Maar we klagen niet. Ondertussen ook al Mossman-sectie van Daindtree National Park bezocht en met tussenstop in mijn lievelingsstadje Port Douglas, nu dus opnieuw in Cairns. Gezien morgen mooie dag met weinig wind, nog een laatste snorkeltour geboekt.