Twee nationale parken en evenveel hittegolfjes

Weeral tijdje geleden, maar in de parken geen internet. We waren dus op weg (al 5 dagen) naar het 19de nationale park North Cascade.  Na twee nachten op de camping naast het meer, opnieuw op ee´ camping net voor Spokane en net de nieuwe en normaal laatste Amerikaanse staat Washington binnen. De volgende 150 km geen camping dus ik zou moeten improviseren. Aangekomen in een klein stadje na vele kilometers langs graanvelden even rondgekeken en een vrouw wuifde me toe. Het is al enkele dagen zeer warm, dus zag er wel ´moe´ uit. Ik legde uit dat ik wel een slaapplaats zocht en ik kon in de tuin slapen. Hoe toevallig kan het zijn dat net die avond ook hun dochter thuis arriveerde na een lange fietstocht... Ik werd kip aangeboden wat uiteindelijk een volledige maaltijd was met pasta en aardbeien als dessert! Beste kip van de volledige reis, merci Kelly (fam. Andrews). Volgende ochtend verder noordwestwaarts tot camping nabij de Coulee Dam, de grootste van de VS. Opnieuw verder de volgende dag tot aan Brewster. De warmte hield aan. Er was net een ´visralley´ in dit weekend bezig en de volgende dag, een zondag was het prijsuitreiking voor de grootste gevangen zalm. Ik had rustdag nodig en besloot er twee nachten te blijven. En de winnaar had een vis gevangen van zo´n 22 pond ( niet mis). Volgende ochtend vroeg op want het zou richting bergen dus opwaarts gaan. Na 25 km kwam ik een Duitse fietser tegen die nu in Florida woont met het overtuigende bericht dat de highway 20 afgesloten is door een grote bosbrand en dat ik niet moet rekenen op snelle opening. Ik had uiteraard de rook zien hangen, maar de info die ik vond op internet was dus gedateerd... Dit betekende een omweg van 6 dagen fietsen en ik besloot om te proberen te liften. En ik had geluk, ik kon al snel mee tot Wenatchee, toch al 75 km en dus al 1 dag ´ingehaald´. Ik reed nog verder tot Heavenworth, een dorp dat zich transformeerde tot een Beiers dorp, op zijn Amerikaans. Ik had erover gelezen en zou er normal zeker niet naar toe gaan maar het had wel iets eigenlijk. Op de camping verbleven er ook drie toffe gasten. Zij zouden de dag erna doorreizen naar Mount Renier NP. Ik zou daar normaal niet naar toe gaan, maar een extra park zonder er naar toe te fietsen, kon ik niet laten liggen. De volgende dag ´afgezet´ tot net voor het park en naar de camping gereden in het park waar ik twee nachten een plaats kon delen. De volgende dag kon ik dus een grote wandeling doen (na een 2 uur durende fietsklim naar het startpunt) tot dicht bij de 5de hoogste berg (een vulkaan) van de VS. Het was niet bewolkt, dus de zichten waren fenomenaal. De volgende dag richting een andere kampplaats na een half dagje fietsen, want had nog een halve dag rust te goed. Wat kleine wandelingen naar een waterval en een zone met enorm grote bomen. De brug naar die zone was stuk  maar je kon redelijk eenvoudig de rivier doorwaden. Uitgerust de volgende dag verder richting Olympic NP, want dit was nu de volgende bestemming. Het was wel opnieuw heet en ik geraakte uiteindelijk toch tot net voorbij Ashford. Dit was in de hitte toch en grote inspanning want ik moest een col over tot 6600 voet hoog. Ik kon er overnachten achter de caravan van de dochter van de campinghost (want camping uiteraard... volzet). Supervriendelijk mensen opnieuw. Dan opnieuw een lange rit tot Elma waar ik superwelkom ben ontvangen op een private camping met een fietsliefhebber-eigenaar. Nog de was gedaan, haar gewassen en de gekregen zelfgemaakte koekjes smaakten fantastisch. Gisteren dan geraakt tot in een zone met al regenwoud (gematigd) en plaatsje delend. Vandaag wou ik doorrijden tot een regenwoudzone in het nationale park. Toen ik echter langs de kustlijn reed en de camping net nog niet vol was, besloot ik om hier dus de nacht te slapen. Na meer dan 4 maanden dus de zeelucht en mijn tentje staat net langs de zee op een verhoogd deel. Opnieuw had ik de halve dag rust nodig, want het blijft nog enkele dagen een hittegolf. Ook de rust na een dag rijden op een weg waar grote vrachtwagens voorbijrazen volgeladen met gekapte bomen, doet deugd. De plannen zijn dus door de bosbrand overhoop gehaald. Na dit park rij ik naar Seattle waar ik toch enkele dagen eens zal bekomen om dan de laatste weken in te zetten...