Onverwacht mee met een

zeilboot, die je wel jacht kan noemen.

In de backpacker in Harvey Bay stelde de eigenaar dat ik perfect ben om voor bijna `niets` overal de eilanden en riffen te gaan bezoeken. Natuurlijk, ik heb tijd en wie weet is er wel een jacht die `crew` nodig heeft. Ik heb dus niet enkel liftgeluk op land, maar ook ongelooflijk geluk op `t water blijkbaar. Eerste berichtje was meteen raak en ik naar Bundaberg om de eigenaars, het jacht en voorwaarden te bekijken. Eerste indruk met Annette was al meteen iets van; ja doen en ook Steve de eigenaar van de boot was meer dan ok vond ik, dus `I was in`. En het blijkt een sprookje. Gezien de mindere mobiliteit van Steve moet ik eigenlijk enkel Annette ontlasten van te veel werk op de boot en in het geval iets gebeurt zijn we met zijn drie. Vroeger deden ze cruises met groepen, maar dus nu enkel met mij er bij: zelfde weg, alle grote bezienswaardigheden bekijken en verder genieten van een andere wereld, namelijk deze van een `bootie` = het vasteland is een andere wereld waar ze nog zo weinig mogelijk op willen staan. Maar de zee kan soms ontstuimig zijn. En we hebben uiteraard ook gezeild, niet te onderschatten. We hebben redelijk lange dagen gedaan (8 tot 10 uur op volle zee). Mijn zeescoutstijd werd weer levendig (al hadden wij wel andere boten...). En dan zie je die eilanden verschijnen en kan je met het kleine bootje (de dinghy) aan wal. Elke ochtend zalig zonsopgang, elke avond zalig zonsondergang. Thee bij het opstaan, goed eten (merci Annette). Slechts een nacht gietende regen terwijl we voor anker lagen, maar voor de rest toch goed vaarweer (voor de wind). Je moet ook wel tegen schommelen kunnen (een boot beweegt altijd...). En voor de kenners; Vallina is een Beneteau 50 ft jacht bouwjaar 2002 (15 m lang), nu omgebouwd om met comfort te kunnen zeilen. De foto`s en reisweg zeggen verder genoeg... Ik besloot (mijn eenvoudigste beslissing ooit) om na 14 dagen van Bundaberg tot Early Beach nog eens 14 dagen mee te varen verder tot Cookstown, het noordelijkste punt dat ik sowieso zou aandoen (en hoe toevallig is dat dan opnieuw het punt tot waar Steve en Annette zouden varen dit jaar...).