Abel Tasman is echt wel zeer mooi

Abel Tasman is dus eigenlijk effectief zeer mooi. Eerst nog wat aarzelend, maar na eerst dag al overtuigd: zwemmen in de appelblauwzeegroene zee, inheemse jungle (sommige zones maar niet zo veel, nog nooit gekapt origineel bos dus met grote bomen), baaitjes, stroompjes, strand en zon en ... steekvliegjes en muggen (maar overal waar natuur en water is, zijn er blijkbaar van die bijtbeestjes, niets aan te doen). En ze mogen mij graag, spijtig (8 bultjes op mijn linker elleboog is het diepterecord en dit dus op 4 vierkante centimetre). De tocht zelf is niet superzwaar maar in de warmte en met al mijn gerief gelukkig niet sneller vooruit gegaan dan wordt aanbevolen en zo heb je dus tijd om er echt van te genieten. Leuke kampeerplaatsen, altijd wel vol maar maximum aantal plaatsen worden dus gecontroleerd en zodoende was en blijft het echt wel ok (eerste nacht met 10 mensen, laatste nacht met 7tal mensen) , ook dus nu in het hoogseizoen. En oh ja, heb dan toch zoogdieren gezien, zeezoogdieren, namelijke enkele zeehonden, met een kleine en dus uiterqaard zeer schattig.

Maar dat is dus al voorbij... Gisteren (1 feb) kondigde men wel een zware storm aan en dus zoals gewoonlijk vroeg vertrokken, net op tijd uit park, en het was wel al aan het regenen, toffe eerste lift en dan een tweede om van Takaka terug naar Matueka te gaan over een bergpas en dan brak de hel een beetje los. Het was een van de zwaartse cyclonen die ze recentelijk hebben gehad en de kleine truck waar ik in zat heeft zelfs een keer wat geschoven. Bomen (toch een paar) op de weg en overal losvliegende takken. Vandaag stond toch in de krant dat een deel van de grote stad Nelson onder water stond tot aan de heupen. Het was zeer plaatselijke enorme regenval  en ik heb echt woeste riviertjes gezien, indrukwekkend. Dichter bij Matueka was het gelukkig al beter en ik kon redelijk rustig verder liften en wat ik nooit dacht, ik ben nog die zelfde avond aangekomen in St Arnaud net naast Nelson Lakes NP. Je moest boeken voor de campings van het national park (en bureau was al gesloten)  muv eentje en vond het eerst niet zo goed en dan toch kwam ik via een zijpadje het terrein van tussen de bosjes opgevlogen (eindelijk gevonden)  en ongelooflijk maar een stadscollega zat daar rustig met zijn 4 kinderen te eten, dus wat een toeval. En dus Kangoeroe, de knuffel die met mij mee is,  heeft dus vrienden gemaakt met de vele knuffels van die 4 kindjes. Vandaag een rustdag (ja ook een rugzaktrekker moet minstens een rustdag inlassen per week. Op zo een rustdag mag ik dus niet van plaats verder trekken en geen grote dagtochten doen, moeilijk voor mij, maar ik mag wel mijn wekelijkse 10 km lopen (zo zie ik dan toch nog iets op zo`n rustdag : ) En het is hier ook wel zeer mooi. Morgen trek ik voor twee dagen de bergen in en probeer dan maandag naar de Westkust te liften. Want hier is dus echt niets van menselijke activiteit: bergen, bergen , bergen (had ik niet zo verwacht) en af en toe eens een farm. En hier zouden ook enkele kiwi`s in het bos dichtbij de kampeerplaats leven: kans 1 op 1000 om die enkele te zien, maar ga toch nog een avondlijke `kleine` wandeling doen... enne geen foto`s vragen jullie zich af. Wel in dit kleine dorpje heb ik een dure soep gedronken in een chick hotel om zo aan de enige computer te geraken, een oud gevalleke zonder sd-ingang, dus nog even  geduld mensen voor de beeldjes bij dat geschrijf...